آرتروز زانو یکی از رایج ترین دلایل درد و ناراحتی مفصل زانو در افراد میانسال و سالمند است که باعث اختلال در عملکرد زانو و بروز مشکلات حرکتی در فرد بیمار می شود.

از بین رفتن تدریجی غضروف مفصلی مشخصه اصلی ابتلا به این بیماری است که منجر به ساییدگی استخوان ها بر روی هم و درد و کاهش دامنه حرکتی زانو می شود.

آرتروز عارضه ای پشرونده بوده و در صورت عدم درمان و کنترل آن با روش های مناسب بتدریج پیشرفت کرده و تا جایی پیش می رود که موجب بروز درد و محدودیت حرکتی دائمی زانو می شود.

از آن جایی که مفصل زانو تحرک بالایی دارد و فشار وزن نیز بر آن وارد می شود ریسک بروز آرتروز در این مفصل بالاتر از سایر مفاصل بدن است.

شیوع این بیماری مفصلی در بین خانم های میانسال و سالمند بیش از سایر افراد است به همین دلیل است که افزایش سن به عنوان یکی از مهم ترین فاکتورهای خطر بروز این بیماری شناخته می شود.

اضافه وزن نیز ریسک بروز این بیماری را افزایش می دهد چراکه فشار وارده بر زانوها را افزایش داده و آن ها را آسیب پذیر می کند.

علائم آرتروز زانو

  • زانودرد مزمن و گاهی شدید که سبب ناتوانی فرد در راه رفتن و فعالیت بطور طبیعی می شود.
  • تشدید درد با خم و راست کردن زانو
  • تورم و التهاب زانو
  • حساسیت زانو به لمس و فشار
  • ضعف عضلات اطراف مفصل زانو
  • التهاب تاندون‌ ها و بورس های زانو
  • خشکی و سفتی مفصل زانو که سبب کاهش انعطاف پذیری و در نتیجه کاهش دامنه حرکتی آن می شود.
  • شنیده شدن صدا از زانو حین حرکت
  • کاهش فضای مفصلی
  • ایجاد خارهای استخوانی در محل مفصل

دلایل و عوامل خطر

  • افزایش سن
  • استفاده بیش از حد از مفصل زانو به دلایل شغلی و ورزشی
  • اضافه وزن بیش از حد
  • قرار گرفتن زانو در حالت خم به مدت طولانی
  • حرکات تکراری مفصل زانو مانند خم و راست کردن بیش از حد زانو
  • آسیب دیدگی مفصل زانو در گذشته مانند دررفتگی و شکستگی مفصل زانو
  • ناهنجاری های مفصل زانو 
  • عادات حرکتی نادرست مانند نشستن به شکل چهار زانو و دو زانو
  • عوامل ژنتیکی و سابقه خانوادگی ابتلا به بیماری های مفصلی
  • برخی بیماری ها مانند روماتیسم مفصلی و مشکلات غده تیروئید نیز ریسک بروز این بیماری را افزایش می دهند.

روش های درمانی

با وجود اینکه این بیماری درمان قطعی ندارد اما اقدامات درمانی برای کمک به تسکین درد و جلوگیری از پیشرفت بیماری و تخریب مفصل و همچنین بهبود عملکرد مفصل ضروری است.

استراحت و کاهش سطح فعالیت برای کاستن از فشاری که به زانوها وارد می شود ضروری است.

در صورت وجود اضافه وزن فرد باید با ورزش و رژیم غذایی مناسب وزن خود را کاهش دهد.

استفاده از داروهای ضددرد مانند استامینوفن و ایبوپروفن می تواند درد ناشی از آرتروز را تسکین دهد.

استفاده از وسایلی مانند عصا و واکر را برای کمک در راه رفتن و جلوگیری از وارد شدن فشار به زانو ها می تواند موثر باشد.

فیزیوتراپی زانو و انجام تمرینات ورزشی مخصوص زانو می تواند درد و محدودیت حرکتی ایجاد شده را کاهش داده و به کنترل بیماری و کاهش عوارض ناشی از آن کمک کند.

تمرینات کششی و تقویتی فیزیوتراپی زانو می تواند عضلات زانو را تقویت کرده و از پیشرفت بیماری جلوگیری کند.

لیزر پرتوان ، شاک ویو تراپی ، الکتروتراپی ، سوزن خشک و تمرین درمانی از مهم ترین راهکارهای فیزیوتراپی در درمان آرتروز زانو هستند.

در صورتی که روش های ذکر شده در بالا نتوانند کمکی به بهبود شرایط بیمار بکنند جراحی به عنوان آخرین گزینه درمانی انجام خواهد گرفت.

 

کلمات مرتبط :

فیزیوتراپی زانودرد در تهران – فیزیوتراپی آرتروز زانو – فیزیوتراپی در ونک – فیزیوتراپی در میرداماد

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این قسمت نباید خالی باشد
این قسمت نباید خالی باشد
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.