شانه منجمد یا فروزن شولدر یکی از عارضه های شایع شانه است و ناشی از از دست دادن تدریجی حرکت در مفصل شانه (گلنوهومرال) است. این مفصل از یک توپ (سر بازو) و حفره (گلنوئید) تشکیل شده است. به طور معمول یکی از متحرک ترین مفاصل بدن است. هنگامی که شانه منجمد می شود، مفصل گیر کرده و حرکت آن محدود می شود.

دلایل شانه منجمد

اگرچه بسیاری از بیماری های شانه شامل درد و از دست دادن حرکت می شود، شانه یخ زده اغلب به دلیل التهاب (تورم، درد و تحریک) بافت های اطراف مفصل ایجاد می شود. به بافتی که مفصل را می پوشاند و در کنار هم نگه می دارد کپسول می گویند. به طور معمول کپسول دارای چین هایی است که می تواند با حرکت بازو به موقعیت های مختلف منبسط و منقبض شود.

در یک شانه منجمد، کپسول ملتهب شده و جای زخم ایجاد می شود. تشکیلات اسکار چسبندگی نامیده می شود. با زخم شدن و سفت شدن چین های کپسول، حرکت شانه محدود شده و حرکت مفصل دردناک می شود. این حالت کپسولیت چسبنده (اسکار) (التهاب کپسول) نامیده می شود.

دقیقاً مشخص نیست که چه چیزی باعث این وضعیت می شود. بی حرکتی شانه (به عنوان مثال پس از آسیب بازو) می تواند منجر به یخ زدگی شانه شود. التهاب عضلات و/یا تاندون‌ها، مانند تاندونیت روتاتور کاف یا بورسیت، می‌تواند باعث یخ زدن مفصل شانه شود.

شانه منجمد چگونه تشخیص داده می شود؟

اولین قدم گرفتن شرح حال کامل و معاینه فیزیکی توسط پزشک است. پزشک شما ممکن است آزمایش های متعددی مانند اشعه ایکس را برای رد سایر علل بالقوه شانه دردناک یا محدودیت حرکت شانه (آرتریت، رسوبات کلسیم و غیره) تجویز کند.

روشهای درمان

دو هدف اصلی درمان افزایش حرکت و کاهش درد است. برای افزایش حرکت، معمولا فیزیوتراپی شانهتجویز می شود. فیزیوتراپیست بازوی بیمار را برای کشش کپسول حرکت می‌دهد و تمرین‌هایی را در خانه به بیمار آموزش می‌دهد که ممکن است شامل استفاده شانه از یک عصا یا قرقره بالای سر باشد. او همچنین ممکن است از یخ، گرما، اولتراسوند یا تحریک الکتریکی استفاده کند. درمانگر یک برنامه کششی را نشان می دهد که باید حداقل یک یا دو بار در روز انجام دهید. این تمرینات شامل استفاده از عصا، سیستم قرقره خانگی و طناب الاستیک برای افزایش حرکت شانه است.

برای کاهش درد، پزشکان اغلب داروهای ضد التهابی مانند آسپرین، ایبوپروفن (Motrin، Advil) و ناپروکسن را توصیه می کنند.

گاهی اوقات ممکن است تزریق استروئید به مفصل یا بورسا نشان داده شود. استروئیدهایی مانند پردنیزون که از طریق دهان مصرف می شود، ممکن است برای کمک به کاهش التهاب تجویز شود.

توانبخشی با فیزیوتراپی

فیزیوتراپی تحت نظارت معمولاً از یک تا شش هفته طول می کشد و دفعات ویزیت ها از یک تا سه بار در هفته متغیر است. بیمار باید در طول روند بهبودی در خانه به تمرینات کششی و کششی بپردازد. همانطور که در بالا ذکر شد، تمرینات کششی باید حداقل یک یا دو بار در روز در خانه انجام شود. به طور کلی، شانه منجمد تقریباً با گذشت زمان و انطباق مداوم با برنامه درمانی تجویز شده به طور کامل برطرف می شود. این فرآیند برای برخی از بیماران ممکن است تا شش تا نه ماه طول بکشد، اگرچه ممکن است برای برخی دیگر تنها چند ماه طول بکشد.

جراحی

اگر برنامه فوق باعث بهبود دامنه حرکتی و کاهش درد ناشی از شانه منجمد نشود، ممکن است جراحی تجویز شود. پس از اینکه بیمار یک بیهوشی عمومی یا منطقه ای انجام داد، پزشک ممکن است شانه را در اتاق عمل دستکاری کند تا جای زخم را از بین ببرد. گاهی اوقات، از آرتروسکوپ (ابزار کوچکی با یک دوربین متصل که از طریق یک برش سوراخ کوچک در شانه قرار می‌گیرد) برای بریدن یا آزاد کردن مستقیم چسبندگی‌های کپسولی استفاده می‌شود.

کلمات مرتبط :

فیزیوتراپی شانه – فیزیوتراپی در ونک – فیزیوتراپی شانه یخ زده – فروزن شولدر – فیزیوتراپی در ملاصدرا