کشش مکانیکی ستون فقرات یا تراکشن نوعی روش درمانی در فیزیوتراپی است که با اعمال فشار کنترل شده بر روی ستون فقرات انجام می گیرد.
کشش مکانیکی ستون فقرات موجب جداسازی سطح مفصلی و کشش بافت های نرم در ستون فقرات می شود.
تراکشن ستون فقرات راهکاری موثر در تسکین درد بیمارانی است که دچار کمردرد مزمن ناشی از آسیب هایی همچون بیرون زدگی دیسک کمر و یا آرتروز ستون فقرات هستند می باشند.
کشش مکانیکی ستون فقرات می تواند با اعمال نیروی کشش و تنظیم خودکار حرکت، بتدریج وضعیت بدن را به حالت طبیعی برگردانده و موجب تخفیف علائم بیماری ها بخصوص بیماری های ستون فقرات شود.
این روش درمانی در کنار سایر راهکارهای فیزیوتراپی می تواند به درمان آسیب های ستون فقرات کمک کند.
نیروی کشش و موبیلیزاسیون مهرههای کمری موجب کاهش فشار بر روی دیسک شده و گردش خون را بهبود بخشیده و به کاهش درد و التهاب ستون فقرات کمک می کند.
درمان با این روش هیچگونه تحریکی در وضعیت پوسچر بیمار ایجاد نکرده و در طی جلسات درمانی میزان خم شدگی غیر طبیعی کاهش یافته تا بیمار به وضعیت طبیعی برسد.
این روش درمانی در کنار سایر روش های درمانی فیزیوتراپی همچون تکنیک های درمان دستی ، لیزر تراپی ، تمرین درمانی و …. در افراد مبتلا به مشکلات ستون فقرات می تواند بخش مهمی از فرایند درمانی باشد.
تعداد جلسات درمانی کشش مکانیکی ستون فقرات بسته به نوع و شدت مشکل بیمار و همچنین نظر فیزیوتراپیست متغیر است.
خانم ها در دوران بارداری ، مبتلایان به تومور های نخاعی ، مبتلایان به آرتروز پیشرفته ستون فقرات ، مبتلایان به پوکی استخوان ، افرادی که جراحی در ناحیه مهره ها و دیسک ها انجام داده اند و افرادی که دچار شکستگی در ناحیه مهره ها شده اند نباید تحت کشش ستون فقرات قرار بگیرند.
موارد کاربرد کشش مکانیکی ستون فقرات
- بیرون زدگی دیسک کمر
- بیرون زدگی دیسک گردن
- درد عصب سیاتیک
- تنگی کانال نخاعی
- بیماری های دیژنراتیو دیسک
- سندرم مفصل فاست
کلمات مرتبط :