نرمی استخوان - فیزیوتراپی در ونک - بهترین فیزیوتراپی تهران

نرمی استخوان یا راشیتیسم یک اختلال است که بر رشد استخوان در کودکان تأثیر می گذارد. این بیماری به دلیل کمبود ویتامین D، کلسیم یا فسفر در بدن ایجاد می شود که منجر به ضعیف شدن استخوان ها و بدشکلی های اسکلتی می شود.

شایع ترین علامت راشیتیسم، خم شدن پاها به سمت بیرون از قسمت زانو به پایین است. علائم دیگر می تواند شامل تاخیر در رشد و نمو، نرم شدن استخوان ها، ضعف عضلانی و درد در استخوان ها یا مفاصل باشد.

با اطمینان از دریافت ویتامین D، کلسیم و فسفر کافی در رژیم غذایی کودکان می توان از راشیتیسم پیشگیری کرد. ویتامین D را می توان از طریق قرار گرفتن در معرض نور خورشید و غذاهایی مانند ماهی چرب، زرده تخم مرغ و محصولات لبنی غنی شده به دست آورد. در برخی موارد، مکمل ها ممکن است برای پیشگیری یا درمان راشیتیسم ضروری باشند.

در صورت عدم درمان، نرمی استخوان می تواند منجر به بدشکلی های اسکلتی دائمی و خطر بیشتر شکستگی شود. اگر مشکوک هستید که کودک شما ممکن است راشیتیسم داشته باشد، مهم است که برای تشخیص و درمان به پزشک مراجعه کنید.

علائم نرمی استخوان

علائم راشیتیسم بسته به شدت و مدت زمان بیماری می تواند متفاوت باشد. برخی از علائم رایج راشیتیسم:

زانوهای پرانتزی: این یکی از شایع ترین علائم راشیتیسم است که در آن پاها در زانو به سمت بیرون خم می شوند.

تأخیر در رشد و تکامل: کودکان مبتلا به راشیتیسم ممکن است کوتاه‌تر از همسالان خود باشند و مهارت‌ های حرکتی مانند خزیدن، راه رفتن یا دویدن را با تأخیر تجربه کنند.

نرم شدن استخوان ها: راشیتیسم می تواند منجر به ضعیف شدن استخوان ها شود و آنها را نرم و مستعد شکستگی کند.

ضعف عضلانی: راشیتیسم می تواند باعث ضعف عضلانی و درد در عضلات یا استخوان ها شود.

بدشکلی های اسکلتی: اگر راشیتیسم درمان نشود، می تواند باعث بدشکلی های اسکلتی مانند بیرون زدگی استخوان سینه، ستون فقرات خمیده یا بدشکل جمجمه شود.

مشکلات دندانی: راشیتیسم می تواند باعث مشکلات دندانی مانند تاخیر در تشکیل دندان، ضعیف شدن مینای دندان و افزایش خطر پوسیدگی شود.

خستگی: کودکان مبتلا به راشیتیسم ممکن است به دلیل ضعیف شدن استخوان ها و ماهیچه ها دچار خستگی یا سطح انرژی پایین شوند.

علت نرمی استخوان

راشیتیسم به دلیل کمبود ویتامین D، کلسیم یا فسفر در بدن ایجاد می شود. این مواد مغذی برای رشد و تکامل استخوان های سالم ضروری هستند. در اینجا برخی از علل شایع راشیتیسم آورده شده است:

کمبود ویتامین D: شایع ترین علت راشیتیسم کمبود ویتامین D است. ویتامین D برای بدن برای جذب کلسیم و فسفر از رژیم غذایی مهم است. کمبود ویتامین D می تواند منجر به استخوان های نرم و ضعیف شود.

کمبود کلسیم: کلسیم یک ماده معدنی مهم است که برای رشد و نمو استخوان ها ضروری است. کمبود کلسیم در رژیم غذایی می تواند منجر به ضعیف شدن استخوان ها و افزایش خطر شکستگی شود.

کمبود فسفر: فسفر ماده معدنی دیگری است که برای رشد و نمو استخوان ها ضروری است. کمبود فسفر در رژیم غذایی نیز می تواند منجر به ضعیف شدن استخوان ها شود.

پوست تیره: افرادی که پوست تیره دارند بیشتر در معرض خطر ابتلا به راشیتیسم هستند زیرا پوست آنها در تولید ویتامین D از نور خورشید کارایی کمتری دارد.

شیردهی: شیرخوارانی که فقط با شیر مادر تغذیه می‌شوند و مکمل‌ های ویتامین D دریافت نمی‌کنند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به نرمی استخوان هستند.

اختلالات سوء جذب: برخی اختلالات که بر توانایی بدن در جذب مواد مغذی تأثیر می گذارد، می تواند منجر به کمبود ویتامین D، کلسیم و فسفر شود.

داروها: برخی داروها می توانند با جذب ویتامین D یا کلسیم تداخل داشته باشند و منجر به کمبود و افزایش خطر ابتلا به راشیتیسم شود.

درمان نرمی استخوان

مکمل های ویتامین D: اگر راشیتیسم ناشی از کمبود ویتامین D باشد، ممکن است مکمل هایی برای افزایش سطح ویتامین D در بدن تجویز شود. این معمولا اولین خط درمان راشیتیسم است.

مکمل های کلسیم و فسفر: در برخی موارد، مکمل های کلسیم و فسفر نیز ممکن است برای حمایت از رشد و تکامل استخوان تجویز شوند.

قرار گرفتن در معرض نور خورشید: قرار گرفتن در معرض نور خورشید می تواند به بدن در تولید طبیعی ویتامین D کمک کند، اما مهم است که در مورد قرار گرفتن بیش از حد در معرض اشعه ماوراء بنفش احتیاط کنید.

تغییرات رژیم غذایی: خوردن یک رژیم غذایی متعادل با مقادیر کافی ویتامین D، کلسیم و فسفر می تواند به جلوگیری از ایجاد راشیتیسم کمک کند.

جراحی: در موارد شدید راشیتیسم که در آن ناهنجاری های اسکلتی ایجاد شده است، ممکن است برای اصلاح ساختار استخوان نیاز به جراحی باشد.

فیزیوتراپی برای نرمی استخوان

فیزیوتراپی می تواند بخش مفیدی از درمان راشیتیسم باشد، به ویژه در مواردی که ناهنجاری های اسکلتی ایجاد شده است. در اینجا چند راه وجود دارد که فیزیوتراپی می تواند به شما کمک کند:

تمرینات تقویتی: فیزیوتراپی می تواند به کودکان مبتلا به راشیتیسم کمک کند تا از طریق تمرینات و فعالیت بدنی در استخوان ها و ماهیچه های خود قدرت ایجاد کنند.

تمرینات دامنه حرکتی: کودکان مبتلا به راشیتیسم ممکن است به دلیل ناهنجاری های اسکلتی دامنه حرکتی محدودی را تجربه کنند. فیزیوتراپی می تواند به بهبود دامنه حرکتی از طریق تمرینات کششی و تحرکی کمک کند.

اصلاح وضعیت بدنی: فیزیوتراپیست ها می توانند با کودکان مبتلا به نرمی استخوان برای بهبود وضعیت بدنی و هم ترازی آنها کار کنند، که می تواند به کاهش خطر ابتلا به ناهنجاری های اسکلتی بیشتر کمک کند.

آموزش راه رفتن: کودکان مبتلا به راشیتیسم ممکن است به دلیل ناهنجاری های اسکلتی در راه رفتن یا دویدن دچار مشکل شوند. فیزیوتراپیست ها می توانند با کودکان برای بهبود راه رفتن و تحرک آنها کار کنند.

مدیریت درد: کودکان مبتلا به راشیتیسم ممکن است درد در استخوان ها یا مفاصل خود داشته باشند. فیزیوتراپی می تواند به مدیریت درد از طریق استفاده از روش هایی مانند گرما یا سرما درمانی، ماساژ یا الکتروتراپی کمک کند.

بیشتر بخوانید :